Boomplantdag

Bomen planten
Al vóór de reis ondernam ik pogingen om – per e-mail en telefonisch – contact te leggen met de ‘Rabbis for Human Rights’, immers als rabbijnen een soort religieuze collega’s. Erg bereikbaar waren de Rabbis niet, maar na enig hardnekkig zoeken troffen we er één in een rommelig kantoortje in Jeruzalem. Nee, we konden geen afspraak meer maken. Nee, er was morgen niemand op kantoor. Maar wilden we niet meedoen met het planten van bomen – het was toch bomenfeestdag? Konden we over een half uur op die en die straathoek zijn? Wij sprongen in ons busje en hakten even later gaten in rotsachtige grond voor de klaarstaande citroen- en grapefruitboompjes. Aanvoerder bleek Arik Asherman, een slordige en gedreven rabbijn-in-T-shirt die ons uitnodigde mee te doen aan de seider rond het bomenfeest. Allengs werd ons meer duidelijk van waar we terecht waren gekomen. Men vertelde ons over een sociaal project voor arme Jeruzalemmers. Ook in Israël neemt armoede toe en is er groeiende woningnood. De Rabbis zijn niet alleen druk met het Israëlisch-Palestijnse conflict, maar ook met sociale vragen. Omdat het volgende programmaonderdeel zich aankondigde, verdwenen we weer net zo snel als we gekomen waren, blij de Rabbis tenslotte gevonden te hebben.